Athbheochan

D’fhéachas amach tríd an bhfuinneog inniu
is do chonac draíocht an earraigh
mar dhea is gur phléasc na crainn thar oíche
mar fhéileacán ag éalú ó chrysalis.

Déantar dearmad ar a bhfoirmeacha loma creatlacha,
bindealán bog mín glas ar gach cnámh anois,
agus titeann an chéad chith Aibreáin
ag múchadh thart na páirceanna théis coicís geal te.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Ór

Níl a dhath ar an domhan A chuireann mo chroí Ag bualadh chomh bríomhar Is a bhí sé ar an Satharn Sin ar chósta san Iarthar Théis dhá uair a chloig Ag rith na mbóithre is na Sléibhte roimh thús thonn teasa Agus gaoth fhuar ag séideadh Go cneasta ar mo dhroim Ach d'aghaidh gheal ag Taitneamh fé ghruaig órga Is do rosc glas ag breathnú Díreach im shúile féin, Do lámha amach chun mé A fháiltiú chuig do bhaclainn Ag deireadh rás timpeall an oileáin Nó ag deireadh lae i seomra an óstáin.
Read more